ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ

Κοντά σου σβήνουν οι λύπες…

Ποιο μαγικό ξόρκι ρίχνεις στη θάλασσα του πόνου και η μελαγχολία στερεύει;

 

Κοντά στα μάτια σου το σκοτάδι φεύγει νικημένο,

κοντά στα μάτια σου η καρδιά αθάνατη γίνεται…

Ποια από τις τόσες λάμψεις των ματιών σου φωτίζει τα πέρατα του κόσμου;

 

Κοντά στα χείλη σου τα λόγια γίνονται βάλσαμο, λόγια απλά, λόγια παρήγορα

που κρύβουν μέσα τους της ζωής τη γλυκύτητα

λόγια που μπορούν να γίνονται τραγούδια,

λόγια απλά, φυλακτά κρυμμένα σε κοχύλια

που τρέμουν μουρμουρίζοντας στην άκρη της  άμμου…

 

Κοντά στο σώμα σου οι αβάσταχτες στιγμές γίνονται κουράγιο,

και η ελπίδα να σε ξανασυναντήσω

ευτυχία που κάνει το κορμί να στροβιλίζεται

γύρω από την πολύτιμη σκέψη μου για σένα…

Η σκέψη μου για σένα

που μπορεί να κάνει τους δύσκολους δρόμους της ζωής

ανθισμένα μονοπάτια χαραγμένα με τα βήματά σου…

 

Κοντά σου σβήνουν  οι λύπες…

Κοντά στο σπινθηροβόλο βλέμμα σου οι στιγμές απέραντες φαντάζουν,

δεν υπάρχει το άσχημο πριν μόνο το μέλλον που υπόσχεται να σε συναντήσω ξανά

κι ένα χαμόγελο μόνιμο στα χείλη μου,

αυτά τα χείλη μου που θα ‘θελαν να γευτούν τις λέξεις σου και τα φιλιά σου…

Κι όταν έρθω κοντά σου ξανά

θα υπάρχει μόνο το όμορφο παρόν, το απόλυτο τώρα,

οι απερίγραπτες στιγμές, μονάχα ευτυχία…

Μονάχα τα μάτια σου, τ’ απέραντα μαύρα μάτια σου…

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

Πίσω από την κουρτίνα της λύπης

πάντα θα κρύβεται ένα φως

που παλεύει να επιβληθεί γλυκά στην ψυχή που υποφέρει…

Μην απελπίζεσαι ακόμη…

Ψάξε για μια σκέψη που είναι ικανή να σου προσφέρει στιγμές ευτυχίας,

για ένα όνειρο που ακόμη ελπίζει ίσως ν΄ανθίσει,

για κάτι που προσμένεις να έρθει

και όταν έρθει θα κάνει τα μάτια σου να λάμπουν…

Ζήσε για τις στιγμές,

για εκείνα τα λεπτά που όταν σκέφτεσαι κάποιον ή κάτι

η ψυχή σου αναγεννιέται

και ο χρόνος σβήνει βαρετούς και πικρούς λογισμούς…

Και όταν βρέχει, άκου το τραγούδι της βροχής,

ονειρέψου μουσικές και θαύματα

και μην μελαγχολείς…

Δεν ξέρεις το αύριο και μην μετράς τα χρόνια…

Πίσω από την κουρτίνα της λύπης

κάποιος ή κάτι υπάρχει που ίσως σε περιμένει, ίσως και όχι,

μα εσύ σκέψου το και πέτα ψηλά την ψυχή σου…

Κάτι θα έχει απομείνει μέσα της,

δεν τελείωσαν όλα, ποτέ δεν τελειώνουν…

Άνοιξε την κουρτίνα της λύπης

κι ας ξεχυθούν τα συναισθήματα της καρδιάς σου

στους κήπους του άγνωστου μέλλοντος…

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

Μια στιγμή ερωτική

- ένας αιώνας –

 

Μια στιγμή ερωτική  - ένας αιώνας –

Αιώνας ερωτικός – σύμβολο του παντοτινού στο χρόνο –

Χρόνος ερωτικός – μονάδα μέτρησης οι αισθήσεις –

Αισθήσεις – καταργούν τη λογική,

διαφεντεύουν καρδιά και σώμα,

ζωντανεύουν φαντασίες,

ολοκληρώνουν πόθους –

Μια στιγμή ερωτική – ένας αιώνας –

Μια ματιά ερωτική  - εύρεση του φωτός στον κόσμο –

Ένα φιλί ερωτικό – ταξίδι στο άπειρο –

Ένα άγγιγμα ερωτικό – έκρηξη αστεριών

στον διάφανο, ανέφελο, σκοτεινό ουρανό –

Στιγμές ερωτικές – αιώνες ερωτικοί –

Αναζήτηση χωρίς τέλος

στο παντοτινά ανεξήγητο σύμπαν του έρωτα.

 

Ευγενία  Τζένη Τσιούγκου

 

ΦΩΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
Φως απ’ τα μάτια σου,
σπίθες φωτιάς και ήλιου,
παραμύθια μαγικά
που εκτινάσσονται σε κλάσματα δευτερολέπτων,
δύση και ανατολή μαζί,
μια πανδαισία χρωμάτων σε ορίζοντες
που διψάς να τους διασχίσεις…
 
Φως απ’ τα μάτια σου,
μαύρες, λαμπερές σταλαγματιές,
λάμψεις που φέρνουν την ατέλειωτη έκσταση του έρωτα…
Μαύρα μάτια  - μεγάλες στιγμές
που ταξιδεύουν στη δίνη των πόθων… -
 
Φως απ’ τα μάτια σου,
αστέρια που με μεθούνε
χορεύοντας μες στα μαγιάτικα αρώματα,
σκιρτήματα ψυχής και κορμιού…

Φως απ’ τα μάτια σου,
μαύρες, λαμπερές σταλαγματιές,
φως που φέρνει την ανατολή της ευτυχίας,
φως που τη νύχτα χαράσσει της αγάπης τα μονοπάτια…
Φως απ’ τα μάτια σου,
απέραντο φως στην καρδιά μου,
φως απ’ τα μάτια σου,
φως της νύχτας και της χαραυγής…
Φως από σένα…
 
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

Αγάπη μου

 

Όταν κλείνω τα μάτια μου από το πολύ φως,

ξέρω ότι δεν είναι ο ήλιος, εσύ είσαι.

Τριγυρνάς στην ατμόσφαιρα, πώς να σου ξεφύγω;

Περπατώ και χαμογελώ χωρίς λόγο.

Τριγυρνάς στα χείλη μου,

πώς να μην θέλω να σε φιλήσω;

Η καρδιά μου χτυπάει γρηγορότερα,

προχωράς μες στις φλέβες μου,

πώς να μη θέλω να σ’ αγκαλιάσω;

Μ’ όλα αυτά αναρωτιέμαι

αν είσαι εδώ, αγάπη μου, ή ονειρεύομαι...

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

Ά Βραβείο 

στον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ.)

 

 

Μνήμες από σένα

 

Αν υπάρχει η μαγεία του έρωτα

τότε ζει στα υπέροχα μάτια σου.

Γι’ αυτό έχω δεθεί

ακόμη και με τις μνήμες σου.

Μνήμες είναι,

μα κατακλύζουν το παρόν.

 

Μνήμες από τ’ αμέτρητα αστέρια

που υπάρχουν στα μάτια σου

και σκορπίζονται στο βλέμμα μου.

Μνήμες λαμπερές,

λουσμένες από το καστανό φως των ματιών σου.

Μνήμες που βυθίζονται στην καρδιά μου

όπως εγώ βυθίζομαι στο έντονο βλέμμα σου.

Μνήμες που με γητεύουν χωρίς τελειωμό.

 

Μνήμες που είναι αδύνατον να ξεθωριάσουν

αφού ακόμη φέρνουν ένα γλυκό ρίγος

στα πιο μύχια κύτταρά μου.

Γιατί πάντα οι μνήμες σου υπάρχουν στην μνήμη μου.

Γιατί πάντα επιθυμώ με λαχτάρα

ν’ ακολουθώ τους δρόμους

που φέρνουν κι άλλες, αμέτρητες μνήμες από σένα.

Μνήμες ηλιόλουστες από το χαμόγελό σου.

Μνήμες ονειρικές,

πλημμυρισμένες απ’ τη γοητεία σου,

γοητεία μοναδική

που πλανιέται στην ησυχία της νύχτας.

Μνήμες από σένα

σαν ζεστές νύχτες καλοκαιρινές

που μ’ αγκαλιάζουν,

και ηχεί μονάχα

τ’ ασταμάτητο τραγούδι απ’ τα τριζόνια.

Μνήμες σαν βαρκούλες

που πλέουν με τα πυροφάνια τους

κάτω απ’ το ολόγιομο φεγγάρι,

στην ήρεμη θάλασσα των σκέψεων.

Μνήμες όλο πάθος

που ορμούν στην ψυχή μου

φέρνοντας μια τρικυμία αισθήσεων.

 

Εσύ φωτίζεις τον κόσμο της ψυχής μου,

τον κόσμο γύρω μου

κι όλες τις εικόνες που φτάνουν στα μάτια μου,

εικόνες απ’ το παρελθόν, εικόνες απ’ το παρόν

αφού σε σκέφτομαι κάθε στιγμή

κι ακόμη σε θέλω τόσο πολύ.

 

Μνήμες από άπιαστες στιγμές

που χάνονται στον ουρανό σαν γλάροι.

Μνήμες γεμάτες απ’ τα χρώματα της ευτυχίας,

μνήμες γεμάτες νοσταλγία.

Μνήμες από τα σιωπηλά ΄΄σ’ αγαπώ΄΄ μου…

 

Μνήμες όλο έρωτα,

αλησμόνητες μνήμες.

Μνήμες απ’ το βλέμμα σου,

μνήμες από σένα…

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

 

Πώς τα άλλαξες όλα, πώς το κατάφερες άθελά σου;…

Τι μαγικό έκανες στη ζωή μου;

Οι λύπες σαν να έσβησαν,

οι απογοητεύσεις χάθηκαν

κι ένα χαμόγελο ξυπνά στα χείλη μου

κάθε φορά που το νου μου πλημμυρίζεις!

Σαν χείμαρρος σάρωσες παλιούς έρωτες

και απρόσμενα η καρδιά μου σκίρτησε

στην όψη των σπινθηροβόλων ματιών σου…

 

Πώς το κατάφερες άθελά σου;…

Σε αγάπησα γρήγορα μέσα από τις συζητήσεις μας,

μέσα από τ’ αναρρίθμητα αστεία σου,

τις γκριμάτσες σου, την ευγένειά σου…

 

Πώς το κατάφερες αυτό άθελά σου;…

Σαν να ξεκίνησε η ζωή μου από την αρχή.

Πώς τα άλλαξες όλα, πώς το κατάφερες άθελά σου;…

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

ΣΕ ΒΡΗΚΑ…

Σε βρήκα

και κατέκτησες κάθε μου σκέψη,

κάθε μου κύτταρο,

ότι αντικρίζω.

Σε βρήκα

και κατανόησα την αλήθεια της ζωής,

την αξία κάθε λεπτού

στη μανιώδη ταχύτητα του χρόνου.

Όλα μες στα μάτια σου,

η ζωή, ο χρόνος, το αέναο...

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

 

Θα μου λείψεις…

Θα μου λείψεις πολύ…

Και πιο πολύ τα μάτια σου,

κατάμαυρα και λαμπερά

σαν δυο αστέρια πιο φωτεινά από το φως τη μέρας,

σαν αστέρια που βυθίστηκαν στα μάτια σου

και μ’ έλουσαν με λάμψεις ευτυχίας…

 

Θα μου λείψεις…

Θα μου λείψουν οι συζητήσεις μας,

ο τρόπος που τα μάτια σου μεγάλωναν από ενθουσιασμό

ή από τα γλυκά σου πειράγματα,

οι κουβέντες που μου εμπιστευόσουν

κάνοντάς με να σε νιώθω βαθιά μέσα μου…

 

Θα μου λείψεις…

Θα μου λείψει το σώμα σου

που όταν περνούσε δίπλα μου

έτρεμε η καρδιά μου από επιθυμία

να γευτώ τα χέρια σου και το φιλί σου,

να παρατηρήσω το βλέμμα σου τόσο κοντά

μέχρι να του προσφέρω φιλιά ζωής,

ν’  αναρριγήσω απ’ το σπινθηροβόλο βλέμμα σου…

 

Θα μου λείψεις τόσο

που μου φαίνεται ανούσιο

να πηγαίνω στο ίδιο μέρος ενώ εσύ λείπεις…

Θα μου λείψουν το κορμί σου, οι κουβέντες μας, τ’ αστεία σου,

μα πιο πολύ τα μάτια σου,

κατάμαυρα και λαμπερά,

αστέρια της μέρας και της νύχτας,

δυο φεγγάρια των δικών μου ματιών,

ευτυχία που κράτησε λίγο,

μα έγινε ακόμη μερικές εξαίσιες στιγμές της ψυχής μου…

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

 

Σ’ αγαπώ τόσο πολύ με μια τρέλα που ξεσηκώνει θύελλες  στην καρδιά μου, στο κορμί μου,  είναι σαν να σου δίνομαι  με όλο μου το είναι, ενώ είσαι τόσο μακριά.

Η σκιά σου σαν να περνάει από δίπλα μου, χαϊδεύει τα μάτια μου, ταξιδεύει στο σώμα μου, αρπάζει την ψυχή μου και καθετί δικό μου και με συνθλίβει πάνω στο κορμί σου με πάθος φλογερό που θα τα κάψει όλα στην πιο κόκκινη φωτιά.

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου