Κάποια λόγια που ήταν να ειπωθούν
εγκλωβίστηκαν για πάντα στη σιωπή σαν ήχοι του έρωτα που σβήστηκαν και χάθηκαν
στο κενό της απουσίας. Σαν λουλούδια που μαράθηκαν, όμως η ευωδιά τους
τριγυρνάει ακόμη στην ατμόσφαιρα θυμίζοντας τις λέξεις που κάποτε άνθιζαν στου
νου τα μονοπάτια. Κάποια λόγια που ήταν να ειπωθούν κρύφτηκαν για πάντα στην
καρδιά κι έγιναν πληγές αγιάτρευτες που αιμορραγούν ασταμάτητα ποτίζοντας με
δάκρυα τα μάτια κι ένα πάθος ανολοκλήρωτο που χάνεται σε στιγμές όλο φρούδες ελπίδες
και προσμονές που κατέληξαν να είναι ανούσιες, χωρίς σκοπό. Σαν τραγούδια που
δεν κατάφεραν να φτάσουν στον προορισμό τους
αλλά ακόμη υπάρχουν στην ψυχή σαν μικρές ιστορίες που τις περισσότερες φορές
βασανίζουν με την υπέρμετρη νοσταλγία τους. Είναι τελικά αυτά τα λόγια που δεν
ειπώθηκαν και υπομένουν πάντα σιωπηλά τη δύναμη του έρωτα κατακλύζοντας το σώμα
που προχωρά φορτωμένο με λέξεις, πόθους και όνειρα σ’ ένα βουβό τοπίο.
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
15-5-2018
