ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ

Κοντά σου σβήνουν οι λύπες…

Ποιο μαγικό ξόρκι ρίχνεις στη θάλασσα του πόνου και η μελαγχολία στερεύει;

 

Κοντά στα μάτια σου το σκοτάδι φεύγει νικημένο,

κοντά στα μάτια σου η καρδιά αθάνατη γίνεται…

Ποια από τις τόσες λάμψεις των ματιών σου φωτίζει τα πέρατα του κόσμου;

 

Κοντά στα χείλη σου τα λόγια γίνονται βάλσαμο, λόγια απλά, λόγια παρήγορα

που κρύβουν μέσα τους της ζωής τη γλυκύτητα

λόγια που μπορούν να γίνονται τραγούδια,

λόγια απλά, φυλακτά κρυμμένα σε κοχύλια

που τρέμουν μουρμουρίζοντας στην άκρη της  άμμου…

 

Κοντά στο σώμα σου οι αβάσταχτες στιγμές γίνονται κουράγιο,

και η ελπίδα να σε ξανασυναντήσω

ευτυχία που κάνει το κορμί να στροβιλίζεται

γύρω από την πολύτιμη σκέψη μου για σένα…

Η σκέψη μου για σένα

που μπορεί να κάνει τους δύσκολους δρόμους της ζωής

ανθισμένα μονοπάτια χαραγμένα με τα βήματά σου…

 

Κοντά σου σβήνουν  οι λύπες…

Κοντά στο σπινθηροβόλο βλέμμα σου οι στιγμές απέραντες φαντάζουν,

δεν υπάρχει το άσχημο πριν μόνο το μέλλον που υπόσχεται να σε συναντήσω ξανά

κι ένα χαμόγελο μόνιμο στα χείλη μου,

αυτά τα χείλη μου που θα ‘θελαν να γευτούν τις λέξεις σου και τα φιλιά σου…

Κι όταν έρθω κοντά σου ξανά

θα υπάρχει μόνο το όμορφο παρόν, το απόλυτο τώρα,

οι απερίγραπτες στιγμές, μονάχα ευτυχία…

Μονάχα τα μάτια σου, τ’ απέραντα μαύρα μάτια σου…

 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου