Σ’ ακουω, ΣΕ ΒΛΕΠΩ παντου...

Ακούω τη φωνή σου σε κάθε ήχο,

στον ήχο της βροχής,

στον ήχο της θάλασσας,

στον ήχο των πουλιών,

σε κάθε ήχο που υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο.

Ακούω τα βήματα σου παντού,

Νομίζω ότι έρχεσαι και πάλι σε χάνω.

Σε ψάχνω όταν περπατώ μόνη στους δρόμους,

Προσπαθώ να σε ξαναδώ έστω για ένα λεπτό.

Παρατηρώ όλα τα πρόσωπα που διαβαίνουν δίπλα μου

με την ελπίδα ότι είσαι εσύ,

με τη γλυκιά αγωνία ν’ αντικρύσω τη μορφή σου…

Στο κρύο του χειμώνα και στις στάλες της βροχής

φαντάζομαι ότι κοιτώ τα μάτια σου,

φαντάζομαι ότι το βουητό του βοριά

φέρνει στ’ αυτιά μου τη ζεστή φωνή σου,

ακόμα και στις λιμνούλες που αφήνει η νεροποντή

καθρεφτίζεται το πρόσωπό σου

και μαζί του όλη η αγάπη 
που θέλω να σου προσφέρω.

Στη ζέστη του καλοκαιριού, δίπλα στο κύμα

ατενίζοντας την απεραντοσύνη της θάλασσας,

βλέπω τα μάτια σου κι ας μην είναι γαλάζια…

Τις νύχτες, όταν ο ουρανός είναι καθαρός,

κοιτάζω τ’ αστέρια και το φεγγάρι

κι εύχομαι εκείνη τη στιγμή να τα κοιτάς κι εσύ

μήπως και μέσα στη λάμψη τους δω επιτέλους το βλέμμα σου,

μήπως στη σελήνη φανεί ζωγραφισμένο το χαμόγελό σου.

Παρακαλώ να κοιτάς το ίδιο αστέρι που κοιτώ κι εγώ,

άραγε έτσι θα μπορέσεις να νιώσεις

ότι σ’ αγκαλιάζει η απέραντη αγάπη μου;…

Ενώ ξέρω ότι λείπεις,

κάτι δεν μ’ αφήνει ν’  εγκαταλείψω την προσπάθεια.

Κι εκεί που νομίζω ότι θα σε δω,

έρχεται πάλι η σκληρή απογοήτευση.

Έχω κάνει λάθος…

Γιατί επιμένω τόσο;

 Ακούω τη φωνή σου,

ακούω τα βήματά σου,

με παραπλανεί η αγαπημένη σου ανάμνηση

που μ’ αγκαλιάζει ολόκληρη

και οδηγεί την καρδιά μου και το βλέμμα μου να σ' αναζητούν.

Ένας χορός η ανάμνησή σου

και κάνει στροφές γύρω απ’ το είναι μου

όταν πιστεύω μάταια

ότι κάπου εκεί σ’  ένα δρομάκι κοντινό έχεις περάσει.

Σε περιμένω……

Σ’ ακούω παντού……

Σε βλέπω παντού…….

Υπάρχεις μέσα μου και παντού……..

Ευγενια Τζένη Τσιουγκου

4 – 1 - 2016