Φεγγάρι μου,
σαν τον στρογγυλό καθρέφτη των ονείρων…
Υψώνοντας το βλέμμα μου σε σένα,
φαίνεται να είσαι κάποιος μάντης
που τραγουδά το μέλλον στην ησυχία της νύχτας.
Σαν να κατεβαίνεις τα σκαλοπάτια τ’ ουρανού,
σαν να περνάς μες απ’ τ’ άστρα
βυθίζεσαι μες την καρδιά μου
και μου ψιθυρίζεις
πως κάποιο θαύμα θα
φανερωθεί
από στιγμή σε στιγμή,
κάποιο όνειρο θα πραγματοποιηθεί
στην ανατολή της νέας μέρας.
Πόσο αγαπώ αυτό το φως σου,
άλλοτε κίτρινο, άλλοτε κόκκινο
-
σαν χρώματα της φωτιάς –
φέγγεις με δύναμη, με πάθος
σαν τα σύννεφα σε σκιάζουν.
Άλλες φορές εμφανίζεσαι μπρος μου
φέρνοντας αναμνήσεις απ’ το παρελθόν,
στέλνεις το φως σου,
ένα φως άπλετο
που μοιάζει μ’ εκείνο του έρωτα.
Φεγγάρι μου,
σαν τον στρογγυλό καθρέφτη των ονείρων,
σαν τον μαγικό καθρέφτη του έρωτα…
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
20 – 9 - 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου