Εσύ…Μια θάλασσα…Εσύ

Είσαι ένα ρυάκι,

μια πηγή μυστική σε φέρνει,

δροσερό με λούζει απρόσμενα,

βυθίζομαι στα νερά σου τα γάργαρα.

Αστείρευτο ρυάκι είσαι,

μπαίνεις μέσα μου βαθιά,

τρυπώνεις γλυκά 

στα μάτια μου, στα χείλη μου,

στις σκέψεις μου με τ’ όνομά σου χαραγμένο.

Κυλάς ασταμάτητα

μες στο σώμα μου, στις αισθήσεις μου.

Από πού ξεκινάει η πηγή σου,

η πηγή σου που τελειώνει;

Ποιος μπορεί να βρει

από πού αρχίζει η μαγεία σου

και καταλήγει μέσα μου χωρίς τέλος;

Ίσως η αρχή είναι μια ζωή όλο όνειρα.

Που βρίσκεται η αφετηρία του δρόμου των ονείρων;

Εκεί θα έρθω να σε συναντήσω,

στους δρόμους του κόσμου σου…

Πλήθος τα όνειρα

που φέρνουν τα μάτια σου,

τελειωμό δεν έχουν οι λάμψεις

που στέλνουν σε μένα τα χαμόγελά σου,

όνειρα και λάμψεις ξεπηδούν

στα υπέροχα βήματά σου,

εκείνα τα βήματα σου τα κοντινά, τα μακρινά…

Όλα σου – ματιές, χαμόγελα, βήματα –

ρυάκια διάφανα, γαλάζια,

νερά μαγευτικά

που χύνονται και ταξιδεύουν στην γη μου.

Τα ρυάκια φτάνουν στο ποτάμι,

το ποτάμι κάποτε φτάνει το τέρμα του,

εσύ ρυάκι φτάνεις σε μένα,

εγώ ποτάμι που δεν σταματά ποτέ,

αναμνήσεις που ολοένα αναδύονται,

συναισθήματα που ολοένα με λυτρώνουν,

ματιές και χαμόγελα

που εμφανίζονται διαρκώς μπρος στα μάτια μου

σαν καταρράκτες πολύχρωμοι

που με λούζουν ολόκληρη.

Τόσα ρυάκια γίνονται ποτάμι,

ποτάμι του έρωτα, ποτάμι της ζωής,

ένα ποτάμι ονείρων, ένα ποτάμι ελπίδων,

γίνονται θάλασσα ,

μια θάλασσα αναμνήσεων,

μια θάλασσα προσμονών,

θάλασσα γλυκιάς μελαγχολίας,

θάλασσα απέραντης ευτυχίας.

Ένα ρυάκι, ένα ποτάμι, μια θάλασσα,

Εσύ, αχ, εσύ…

Γητευτή της ζωής μου, έλα στα όνειρά μου,

γητευτή των αναμνήσεων, έλα, σε περιμένω,

θάλασσα μεθυστική μου,

έλα κι ας πνιγώ στα πελώρια κύματά σου.

Εσύ…Μια θάλασσα…Εσύ

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου

12 – 10 - 2016