Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Νοσταλγία απέραντη και μεθυστική



 Ένα ΄΄μου λείπεις πολύ΄΄
είναι πιο δυνατό κι από χίλια ΄΄σ’ αγαπώ΄΄.
Ένα ΄΄ μου λείπεις πολύ΄΄
φανερώνει όλα τα ΄΄σ’αγαπώ΄΄ μου.

Με τρεις λέξεις μόνο
σου αποκαλύπτω όλη την νοσταλγία
που υποφέρω μέσα μου.

Τις λέξεις αυτές
θα’ θελα  να στις ομολογήσω
με τα μάτια μου, με τα χείλη μου,
μα δεν είσαι εδώ.

Τις στιγμές που σε συλλογίζομαι,
έρχονται η ευτυχία και η λύπη ,
η ευτυχία φέρνει την λύπη
και η λύπη την ευτυχία.
Είναι σαν ένας πόνος βαθύς να με μαχαιρώνει,
πόνος από μια νοσταλγία απέραντη για σένα.

Σε νοσταλγώ πολύ, πάρα πολύ
όταν κοιτώ το φεγγάρι
κι αναρωτιέμαι που να είσαι όταν το κοιτάς κι εσύ.
Αν και δεν μπορώ να το φτάσω,
εκείνο με φωτίζει.
Μου θυμίζει το χαμόγελό σου που δεν μπορώ να φιλήσω,
αλλά μπορεί να στέλνει σε μια στιγμή μονάχα
το πιο ωραίο φως στο είναι μου.

Σε νοσταλγώ πολύ
- νοσταλγία μοναδική, μεθυστική-
όταν η απαράμιλλη γοητεία σου εισχωρεί στο κορμί μου
και τα φλογερά μάτια σου
προβάλλουν ξανά μπρος τα μάτια μου.
Η παρουσία σου
σαν ένας νέος, υπέροχος κόσμος ανοίγεται μπρος μου
και με μεθά με συναισθήματα πολύτιμα σαν την ζωή.

Και νιώθω μια νοσταλγία απέραντη
για το χαμόγελό σου, για τα μάτια σου,
για τις λιγοστές λέξεις σου,
για τα μακρινά βήματά σου…
Μια νοσταλγία μεθυστική…Για σένα

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
26 – 8 – 2016 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου