Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Μεθυσμένη από σένα



Όταν χαμογέλασες πρώτη φορά μπρος στα μάτια μου
χαμογέλασε κι ο κόσμος όλος.
Πώς ήταν δυνατόν να μην το νιώσω,
πώς ήταν δυνατόν να μην αισθανθώ
τη χαρά που σκόρπισαν ξαφνικά
τα χείλη σου στο χαμόγελό σου;

Και τότε…
Σε μια στιγμή με μάγεψες,
σε μια στιγμή γεμάτη φως,
με των ματιών σου την λάμψη την ατέλειωτη
μ’ έριξες στης σαγήνης σου τ’ ορμητικό ποτάμι.
Και τώρα αυτή τη στιγμή σκέφτομαι,
αυτή τη στιγμή θ’αγαπώ,
αυτή η στιγμή θα μ’ ακολουθεί μια ολόκληρη ζωή…

Ζωή μου!...
Ζωή μου, εσύ με ταξιδεύεις σε μέρες ηλιόλουστες
εσύ μ’ οδηγείς στην ακτή της πληρότητας.
Σε μέρη όπου άλλοτε οι πόθοι ολοκληρώνονται,
σε μέρη όπου άλλοτε ανυπομονούν να εκπληρωθούν.

Θα περιμένω ξανά τις φωτεινές στιγμές απ’ τα χαμόγελά σου.
Θ’ αποζητώ την φλόγα απ’ τις αμίλητες ματιές σου.
Οι ματιές σου και τα  χείλη σου
ήταν μαγεία που μ’ έλουσε σ’ ένα λεπτό,
και μετά από μερικά χαμόγελα σου
έμεινα μεθυσμένη από έρωτα.
Δεν μπορώ να διώξω αυτό το μεθύσι απ’ το κορμί μου
κι όταν είσαι μακριά μου σε θέλω όλο και πιο πολύ.

Σε νοσταλγώ πάντα…
Πάντα και πιο πολύ
όταν το πρόσωπό σου εμφανίζεται
στον καθρέφτη της καρδιάς μου,
όταν τα βήματά σου ακούγονται 
στους δρόμους των ονείρων μου.

Σ’ αγαπάω πιο πολύ
όταν συλλογίζομαι όλα τα χαμόγελά σου
και περιμένω εσένα διαρκώς
όπως περιμένω εκείνες τις φωτεινές στιγμές σου,
τις φωτεινές στιγμές από τα δυο σου μάτια.

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
3 – 7 – 2016 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου