Δεν ξέρω αν ήσουνα πολύ μακριά μου

ή αν υπήρχες πάντα μέσα μου…

Δεν ξέρω πότε και πως εισχώρησες τόσο βαθιά στις σκέψεις μου…

Σε γνώρισα ένα πρωινό τ’ Απρίλη,

μπήκες από την πόρτα 

κι έκανες τον ήλιο πίσω σου να λάμψει πιο πολύ!...

Στιγμή αξέχαστη εκείνη που μπήκες ξαφνικά στη ζωή μου

ή που έφτασα εγώ σ’ εσένα….

Χαίρομαι για τούτη την υπέρλαμπρη στιγμή, 

λυπάμαι λιγάκι γιατί άργησε να συμβεί…

Δεν ξέρω αν ήσουνα πολύ μακριά μου

ή αν υπήρχες πάντα μέσα μου…

Δεν θυμάμαι πότε και πως εισχώρησες 

στις κατακόκκινους από έρωτα λογισμούς μου…

Αδυνατώ να θυμηθώ από πότε η ανάγκη να σε βλέπω έγινε πιο δυνατή 

και από την ίδια την παθιασμένη μου επιθυμία να σ’ αγκαλιάσω χωρίς όρια…

Δεν ξέρω αν ήσουνα πολύ μακριά μου

ή αν υπήρχες πάντα μέσα μου…

Το πεπρωμένο μου μιλούσε για σένα

αλλά εγώ τότε δεν το αφουγκραζόμουνα…

Μου έλεγε για τα φωτεινά μάτια σου,

για την γλυκύτητά σου, την καλοσύνη σου, 

το αστείρευτο ταμπεραμέντο σου…

Έκλεινα τα μάτια μου κι εσύ υπήρχες σε όλα τα τραγούδια…

Ήσουν βαθιά ριζωμένος στις πιο επίμονες επιθυμίες μου,

στις πιο αληθινές αναζητήσεις μου,

στα ανομολόγητα θέλω μου, στα πιο απίστευτα πάθη μου,

σε λογισμούς γεμάτους αλήθεια και τρυφερότητα, αγάπη και όνειρα…

Δεν ξέρω αν ήσουνα πολύ μακριά μου

ή αν υπήρχες πάντα μέσα μου…

Μα όταν συναντηθήκαμε ήταν σαν να γνωριζόμασταν από πάντα,

καταλάβαινες τις σκέψεις μου κι εγώ ένιωθα γενναία δίπλα σου…

Μα ίσως και να μην συναντηθήκαμε για πρώτη φορά,

εγώ τουλάχιστον σε είχα νιώσει πολύ, σε είχα ζήσει ολοκληρωτικά

ή στα όνειρά μου, ή σε άλλες ζωές αν υπάρχουν…

Δεν ξέρω αν ήσουνα πολύ μακριά μου

ή αν υπήρχες πάντα μέσα μου…

Ξέρω μόνο πως τώρα με πλημμυρίζει η βροχή της αγάπης,

πως ζει μέσα μου ένα ανθισμένος Μάης

σαν εκείνο όταν μιλούσαν τα μάτια μας και τα χείλη μας…

Ξέρω πως ότι και να γίνει 

θα είσαι εκείνος που μ’ έβγαλε απ΄ το σκοτάδι

και μου φανέρωσε με το φως των μονάκριβων ματιών του,

με τα όμορφα μελένια λόγια του

τη δύναμη να συνεχίσω και να ζω στο απόλυτο την κάθε στιγμή ξανά…

Ότι και να γίνει τα μαύρα μάτια σου 

θα είναι αποτυπωμένα πάνω στην καρδιά μου,

θα είσαι πάντα εσύ,

θα είναι πάντα εκείνη η στιγμή που σε είδα για πρώτη φορά

στιγμές από σένα τόσο σημαντικές στο πέρασμα της ζωής μου,

απέραντες στιγμές που έγιναν φως!

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου   26 – 11 - 2022