Όταν φεύγεις
τα ωραία βήματά σου
ηχούν σαν τραγούδι στον μακρύ δρόμο της αγάπης
και γίνονται συνοδοιπόροι στα όνειρά μου
και χάνομαι σε σένα ξανά και ξανά,
γιατί το μονοπάτι της ζωής μου
καταλήγει στα μάτια σου
και το είναι μου ψάχνει την καρδιά σου.
Χάνομαι σε σένα
κι όταν έρχεσαι
σ’ αγαπώ πιο πολύ,
σ’ αγαπώ στον ήλιο και στη βροχή,
μέρα και νύχτα,
μέχρι να πάψει το αίμα να κυλά στις φλέβες μου,
μέχρι το μεθυστικό πάθος του έρωτα να με συντρίψει γλυκά,
μέχρι το πρόσωπό σου να σβηστεί απ’ το δικό μου,
γιατί εκεί έχεις γραφτεί και υπάρχεις
σαν μια ανεξίτηλη εικόνα
πάνω μου, μέσα μου, γύρω μου…
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
24-11-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου