Όσα ποτέ δε σου ‘χω
πει
μοιάζουν με
μπουμπούκια κόκκινα
που δεν μπόρεσαν να
γίνουν τριαντάφυλλα,
με ποτάμια ορμητικά
που δεν κατάφεραν
να φτάσουν στη θάλασσα…
Όσα ποτέ δε σου ‘χω
πει
μοιάζουν με πόθους
που
δεν μπόρεσαν να
καθρεφτιστούν στα μάτια σου,
σαν λέξεις
που παραμείνανε στο
μυαλό,
λέξεις βουβές
που δεν βρήκαν τον
δρόμο για την ψυχή σου,
μοιάζουν με βιβλίο κλειστό
που η ιστορία του θα
είναι πάντα άγνωστη για σένα.
Όσα ποτέ δε σου ‘χω
πει
μοιάζουν με τη
θλίψη
που κρύφτηκε βαθιά
στην καρδιά,
χωρίς τα δάκρυά της
να κυλήσουν στα μάτια μου,
μοιάζουν με τον
έρωτα
που ξέμεινε στο
σώμα μου
χωρίς να ταξιδέψει
για να σ’ αγκαλιάσει…
Όσα ποτέ δε σου ‘χω
πει
μοιάζουν με το
βλέμμα μου
όπου χαράχτηκαν
λόγια αμέτρητα,
λόγια αγάπης
κατοίκησαν εκεί
κι έμειναν όνειρα απραγματοποίητα.
Κι όσα ποτέ δε σου
‘χω πει
μοιάζουν με τα
μάτια σου
που κάποιες φορές
για λίγο
προσπαθούσαν να
διαβάσουν τα δικά μου,
μοιάζουν με τα
χείλη σου
που έμειναν
σφραγιστά
σε λόγια ανείπωτα
της ψυχής μου,
κι όσα ποτέ δε σου ‘χω
πει
θα τα φυλάω στην
καρδιά μου,
να με συντροφεύουν
όπως οι θύμησες της
απουσίας σου.
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
1-10-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου