Όταν σε συνάντησα πρώτη φορά 

δεν μπορούσα να φανταστώ το εκστατικό χάος 

που θα έπληττε την καρδιά μου... 

Και ήταν η μάτια σου και τα λόγια σου 

που νίκησαν μια πληγή εφτά χρόνων,

ήρθα τυχαία σε σένα και το φως σου με τύφλωσε γλυκά, 

σαν ένα θαύμα ήρθες κοντά μου, 

θαύμα που έφερε χρώματα στης ψυχής το ασπρόμαυρο τοπίο. 

Όταν ανταλλάξαμε λόγια πρώτη φορά 

δεν μπορούσα να φανταστώ το εξαίσιο ρίγος 

που θα ένιωθε η ψυχή μου.... 

Ρίγος που ξύπνησε τα νεκρά συναισθήματα μου, 

ελπίδα ευτυχίας 

που έδωσε δύναμη στα κουρασμένα κύτταρα μου.... 

Γιατί η μάτια σου και τα λόγια σου έχουν φτάσει μέχρι εκεί, 

μέχρι και το πιο βαθύ μου κύτταρο, 

βρίσκεσαι σε κάθε αναστεναγμό μου, 

κάθε πνοή μου τραγουδά για τη μορφή σου....

Όταν σε κοίταξα βαθιά στα μάτια για πρώτη φορά 

δε μπορούσα να φανταστώ 

πως ο έρωτας είναι ικανός να σβήσει ένα οδυνηρό παρελθόν 

και η ζωή μου ν αρχίσει από το μηδέν 

σαν να ήμουν ένα παιδί πάλι που χάθηκα στο γέλιο σου.... 

Το γέλιο σου.... 

Το γέλιο αυτό πειραχτήριο, αστείο και συνάμα ελπιδοφόρο, 

φωτεινό και παρήγορο.... 

Έφερες φως στις μέρες μου και αστέρια στη νύχτα της ψυχής μου... 

Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά 

δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα σ’ αγαπούσα τόσο

όσο ποτέ άλλοτε αγάπησα δύο μάτια, ένα χαμόγελο, 

δυο λόγια που θ’ άλλαζαν της ψυχής μου το πεπρωμένο.... 

Και σ’ αγαπώ βαθιά όσο ποτέ άλλοτε αγάπησα, 

σαν κάτι δικό μου, 

που έγινε ένα με τον εαυτό μου πια..... 

Έγινες μοίρα, ζωή, έκσταση 

κι ένα ακατάπαυστο, απέραντο θαύμα.... 

Ευγενία Τζένη Τσιούγκου