Χωρίς να σε βλέπω
τριγυρνάς γύρω μου
και εισχωρείς μέσα
μου
προσπερνώντας
αμέτρητα ΄΄μου λείπεις΄΄
τριγυρνάς γύρω μου
σαν την πνοή τ’
ανέμου που έρχεται και σβήνει,
σαν κύμα πάθους που
ταξιδεύει σε θάλασσες ονείρων,
σαν έρωτας
που μπορεί να χαϊδεύει
μυστικά ανεξήγητων πόθων,
να συνθέτει αξημέρωτα
βράδια νοσταλγίας
και να τραγουδά σε
νύχτες με ολοφώτεινη πανσέληνο.
Χωρίς να σε βλέπω
τριγυρνάς γύρω μου
σαν μια μαγεία
ατέλειωτη
που αναζητά να
κατακτήσει πάλι την καρδιά μου,
σαν μια ανυπέρβλητη
έλξη
που τολμά να επιζητά
να γίνω ένα με σένα,
να παραδοθώ στο φιλί
σου που ποθώ να νιώσω,
στην αγκαλιά σου που
αποζητώ να χαθώ για χίλιες ζωές.
Και είναι τόσες οι
στιγμές που τριγυρνάς γύρω μου
σαν καλοκαίρι
που οδηγεί βαρκούλες
να πλέουν σε χρυσογάλαζα νερά,
σαν φθινόπωρο
που στροβιλίζει
αναμνήσεις
κι απ’ το πέρασμα
του καιρού
έχουν γίνει ξερά
κίτρινα φύλλα,
σαν χειμώνας που τα
βάφει όλα λευκά
και παγώνει την ψυχή
στην απουσία σου,
σαν άνοιξη που ανθίζουν λουλούδια
όταν τ’ αγγίζει ο
ήλιος απ’ το χαμόγελό σου.
Γιατί χωρίς να σε
βλέπω τριγυρνάς γύρω μου,
σαν στιγμές
που σταμάτησαν στα
βαθιά καστανά σου μάτια,
σαν στιγμές
που περιπλανιούνται
στους δρόμους της μνήμης,
σαν στιγμές
που έφυγαν μακριά
παίρνοντας μαζί τους
την ελπίδα να σε δω ξανά
κι εκείνη την
αγωνιώδη γλυκιά αίσθηση να σε περιμένω
για λίγες σταγόνες
ευτυχίας
ή έστω ν’ αναμένω
ένα βλέμμα σου όλο φωτιά
που σε ανύποπτο
χρόνο
ενώνονταν με τ’
απόλυτο κόκκινο πάθος του έρωτα.
Ευγενία Τζένη Τσιούγκου
27-9-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου